Są rzeczy na ziemi i w niebie, o których się filozofom nie śniło…

(W. Szekspir)

Uczniowie klas VII wraz z nauczycielem języka polskiego spotkali się, aby wspólnie czytać i interpretować „Dziady” Adama Mickiewicza (cz. II). W tajemniczy nastrój uczestników wprowadziła specjalnie przygotowana na tę okoliczność klasa: symboliczna dekoracja, wyłączone światła, palące się świeczki, „poczęstunek dla duchów”, a także odpowiednie stroje i trochę... przerażająca muzyka. Młodzież z przejęciem czytała kolejne wersy dzieła naszego wieszcza narodowego. Ważną rolę spełniał chór, którego kwestie deklamowała cała grupa uczniów, co dodatkowo potęgowało nastrój grozy i tajemniczości…

Spotkanie było niezwykle udane. Wydaje się, że taka forma odczytania obowiązkowej lektury pozwoliła uczniom nie tylko lepiej zrozumieć treść dramatu, ale jednocześnie przeżyć coś nowego.

Być może zachęciło to niektórych do zapoznania się z innymi dziełami naszego wybitnego Romantyka.